Δεν έχω λόγια..

(18.15, Σάββατο)

Βλέπω ένα τέλειο έργο - τυχαία το πέτυχα - στην ΤV και βαριέμαι αφόρητα. Κατεβάζω τηλέφωνα, κλείνω υπολογιστές, βάζω μουσική και λίγο αργότερα ένα ποτό. Καλό Σαββατόβραδο σε όλες και όλους..

Δεν το μπορείς του φεγγαριού
να βρεις ένα ψεγάδι
γιατί σκορπάει την ομορφιά
στην πλάση κάθε βράδυ

Δεν το μπορείς του φεγγαριού
που πάντα σεργιανίζει
γιατί θαρρεί την αγαπώ
τη νύχτα σαν πορίζει

Σα θα περνάς την πόρτα τσι
φεγγάρι μου σταμάτα
χαιρέτα μου τη κι ύστερα
συνέχισε τη στράτα

Σαν θα περνάς την πόρτα τσι
φεγγάρι μου θυμήσου
όσες βραδιές περάσαμε,
αυτή κι εγώ, μαζί σου

Φεγγάρι μια παραγγελιά
σου δίνω μα να γίνει
να σμίξουνε κάποια βραδιά
εγώ, εσύ κι εκείνη

Ηλιε μου παραγγέλνω σου
να γοργοβασιλεύσεις
πριν το φεγγάρι δεις αυγή
γιατί θα του ζηλέψεις

Απόψε τελευταία βραδιά, και τα ξαναλέμε μετά τις απόκριες στον Ομαλό..


Πάρτε και μερικές μαντινάδες:
-Μη με ρωτάς αν σ' αγαπώ
ρώτα με πώς αντέχω
τις ώρες που σε σκέφτομαι
κοντά μου να μην σ' έχω.

-Δυο στιγμές μου έμειναν
για πάντα στη καρδιά μου
πως μπήκες και πως έφυγες
από την αγκαλιά μου

Αλλά και:

(λέει ο Νίκος)
Μανώλη μου,
Ηρθες απόψε στου Ζορμπά μαζί μου να γλεντήσεις,
τσι ο Θανάσης θα το πει, αύριο στις ειδήσεις
ήταν τσι μοίρας μας γραφτό, να μας συμβεί αγάλι
να γίνουμε τσε είδηση στου Κύδων το Κανάλι

και βέβαια,

Θα 'θελα νάσουν Ζωνιανή
και να ΄μαι αστυνόμος
ισόβια να δικαστείς
στην αγκαλιά μου όμως.

Αυτά..
(Τα υπόλοιπα κάποια άλλη φορά..)