ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΩΣ...

Δείτε αυτά τα δύο mail, το πρώτο μου ήρθε πάλι σήμερα – το έστειλε ο dream on και είναι το πρώτο από όσους/ες επισκέπτονται το blog. Eίμαι σίγουρος ότι το έχω λάβει και στο παρελθόν, όπως υποθέτω και πολλοί/ες από εσάς. Προσπάθησα να το τσεκάρω, αλλά δεν κατάφερα να βρω πολλά πράγματα αναφορικά με την αξιοπιστία του.

Γράφτηκε - έτσι αναφέρεται τουλάχιστον, από ένα μικρό παιδί που νοσηλεύεται με καρκίνο σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης. Δεν υπάρχει ίαση. Ψάχνοντας το βρήκα και σε άλλες ιστοσελίδες ένα – δυο μήνες πίσω. Επιμένω ότι δεν είμαι καθόλου βέβαιος για τη γνησιότητά του αλλά και ότι το είχα διαβάσει ξανά προ εξαμήνου, χωρίς να του δώσω τόσο μεγάλη σημασία. Στην τελική πάντως, ούτε λεφτά ζητάει για κανένα σκοπό, ούτε – όπως τόσα και τόσα άλλα που λαμβάνω καθημερινά- σε «υποχρεώνει» να το περάσεις σε άλλους –όσους - παραλήπτες για να… δεις καλό μέσα σε τρία τέρμινα. Αφήστε δε που κάθε του γραμμή με βρίσκει σύμφωνο. Τιτλοφορείται – στη μορφή τουλάχιστον που το έλαβα εγώ, ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ, Slow Dance.

Διαβάστε:

Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα-παρκ, ή άκουσες την βροχή να πέφτει στο χώμα; Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας;
Χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει η νύχτα;

Καλύτερα να χαλαρώσεις.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.

Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα;
Όταν ρωτάς κάποιον «πως είσαι», ακούς την απάντηση;
Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι αγκαλιά με σκέψεις για εκατοντάδες δουλειές που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου;

Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.



Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο» και μέσα στην βιασύνη σου δεν είδες την λύπη του;
Έχασες επαφή;
Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει επειδή ποτέ δεν είχες τον χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο και να πεις «γεια!»;



Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.



Όταν τρέχεις παλαβωμένα για να πας κάπου χάνεις τη μισή χαρά της διαδρομής.
Είναι σα να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες...
Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.


Γι` αυτό χαλάρωσε.
Άκου την μουσική.
Πριν τελειώσει το τραγούδι...

Το δεύτερο «έπαιξε» λίγο πριν τις γιορτές στα mail μας, αλλά γι’ αυτό υπήρξαν καλύτερες πηγές. Ετσι αποτέλεσε θέμα ορισμένων – πολύ λίγων – δελτίων ειδήσεων, ενώ ακούστηκε ως «η καλή είδηση της ημέρας» από την πλειοψηφία των Ρ/Σ.

Διαβάστε επίσης:

This photograph is taken from an article called The Rescuing Hug.

The article details the first week of life of a set of twins. Apparently, each was in its respective incubator, and one was not expected to live. A hospital nurse fought against the hospital rules and placed the babies in one incubator. When they were placed together, the healthier of the two threw an arm over her sister in an endearing embrace. The smaller baby's heart rate stabilized and her temperature rose to normal.
Let us not forget to embrace those whom we love.

Και η φωτό:




Νομίζοντας ότι είναι fake, το έψαξα και βρήκα ότι…
1ον: Η ιστορία είναι αληθινή, αλλά πρωτο- δημοσιεύθηκε το 2000
2ον :Το περιστατικό συνέβη το 1995, και αφορά τις Kyrie και Brielle Jackson, που γεννήθηκαν στη Μασαχουσέτη στις 17 Οκτωβρίου εκείνου του έτους.
3ον : Οι γιατροί επιχείρησαν ως τελευταία ελπίδα να εφαρμόσουν αυτή την «τεχνική», η οποία καταγράφηκε πρώτα από ευρωπαίους επιστήμονες, αναλύοντας τις συνήθειες των ζώων που προστατεύουν με την αγκαλιά τους τα μικρά τους, από τους κινδύνους
4ον: Η φωτό που έκανε το γύρο του κόσμου, δημοσιεύθηκε μεταξύ άλλων στα περιοδικά Life και Reader’s Digest, ενώ τραβήχτηκε από τον Chris Christo για λογαριασμό της εφημερίδας Worcester Telegram & Gazette
5ον: Εχουν καταγραφεί και άλλα περιστατικά ίασης μέσω της «θερμότητας» που εκπέμπει η αγκαλιά…

Τα σχόλια, τα αφήνω σε εσάς.