- Χιόνισε στη χώρα της σκέψης -

Εντελώς βαρετό απόγευμα, έτσι δείχνει και το βράδυ. Ανοιχτά τα μαγαζιά, απίστευτη κίνηση στους δρόμους, βαβούρα και καμιά καλή ιδέα… Προφανώς τελικά το πρωινό ξύπνημα μετά από ξενύχτι δεν επηρέασαν και τόσο. Σήμερα χιόνισε στη χώρα της σκέψης…

Όπως και να ΄χει, στις φωτογραφίες, τα πήγατε ψιλο-χάλια, ε;

Κανείς δεν έκανε το απόλυτο. Οι σωστές απαντήσεις ήταν Παρίσι, Σαντορίνι, Αμστερνταμ (η μικρή Βενετία) – και μην ακούσω τίποτε χαζά ότι αυτή είναι στη Μύκονο- Κάπρι, Λιμάνι Ρεθύμνου και ξανά Κάπρι (Faraglioni rocks). Αν εξαιρέσουμε το Κάπρι, νομίζω ότι όλα τα άλλα που δεν βρήκατε – Αμστερνταμ και Ρέθυμνο, ήταν απλά. Anyway, thanks για τη συμμετοχή.

Στα δικά μας, όπως έλεγα και το πρωί, έχω πολλά να γράψω, αλλά δεν ξέρω από πού να αρχίσω, οπότε τ’ αφήνω. Θα λείψω για λίγες ημέρες - το blog δεν θα ανανεώνεται – ποιος τη χάρη σας.

Από Δευτέρα τα ξαναλέμε. Με νέες ιδέες. Ελπίζω.

P.S.: Περάστε καλά, και θυμηθείτε: Ο τοίχος φαίνεται πιο σκληρός από την αμφιβολία. Μόνο που οι πιθανότητες να χτυπάς κάθε μέρα σε τοίχο, είναι μηδενικές. Ενώ η αμφιβολία, μπορεί να σε κυνηγάει καθημερινά. Είναι μεγάλο πράγμα να μην αναρωτιέσαι τι θα γινόταν αν..

P.S.2: Αναπολώ τις εποχές που γράφαμε τις σκέψεις μας σε χαρτί. Το μουτζουρώναμε, το τσαλακώναμε, το σκίζαμε και πάλι από την αρχή. Ετρεμε λίγο το χέρι, φαινόταν στις γραμμές. Ξέρετε, λένε ότι από το γραφικό χαρακτήρα ενός ανθρώπου, μπορείς να μάθεις πολλά πράγματα. Τι αισθάνεται, αν είναι αγχωμένος, νευρικός, ερωτευμένος, ψεύτικος. Με το διαολομηχάνημα πώς να τα καταλάβεις όλα αυτά μωρέ; Από τα Times New Roman, μήπως τα Arial, ή τα Comic Sans;

P.S.3: Ειδικά ευχαριστώ τον Θανάση, που μόλις έμαθε για το blog, έσπευσε να το στηρίξει με… την καρδιά του. Για να μην παρεξηγούμαστε, ο Θανάσης είναι φίλος, κι όμως τις απαντήσεις δεν τις ήξερε. Θανασάκη, λιμάνι Ρεθύμνου, γιατί καλή φωτό Χανίων δεν έπαιζε. Ασε που είναι πιο ωραίο, μαζί με την πόλη, έ; Αντε τώρα, άρχισε να ξεσκονίζεις τις μποτίλιες…