Ελαβα ορισμένα email – προσέξτε, όχι μηνύματα- άλλα ενδιαφέροντα, άλλα όχι. Αυτά που με ενόχλησαν περισσότερο ήταν τα ψεύτικα. Γενικά έχω δυσανεξία σε δύο πράγματα. Το ψέμα και την έλλειψη καθαρού λόγου. Το να «κοροϊδέψεις» ή να κρυφτείς πίσω από λέξεις – προθέσεις – πράξεις, είναι ένας τρόπος για να ξεφύγεις, μόνο όμως προσωρινά..
Οπως και να έχει, αποφάσισα ότι στο blog μπορούν να γράφουν κύρια θέματα και άλλοι/ες εκτός από εμένα. Η αρχή γίνεται με την dream on – έκπληξη, νόμιζα ότι ήταν άντρας, η οποία βέβαια αν θελήσει θα δημοσιοποιήσει περισσότερα στοιχεία της, πέρα από αυτά που μου έδωσε το ελεύθερο να σας γνωστοποιήσω εγώ, ότι δηλαδή ζει στο Λουξεμβούργο, είναι παντρεμένη και έχει ένα κοριτσάκι, την Αννα.
Η dream on λοιπόν, η οποία φαίνεται πως έχει μία άλλη σχέση με τις λίστες, αλλά και με το γράψιμο, αναλαμβάνει στο εξής να «φέρει βόλτα» το blog. Υποδεχθείτε την και δώστε της λίγο χρόνο για να μπει στο κλίμα.
Εννοείται ότι δεν θα χαθούμε. Ολο και κάτι θα μου καρφωθεί στο μυαλό κάποιο ξημέρωμα και θα τρέχω να το μοιραστώ μαζί σας. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζω. Θα δείξει.
Υ.Γ.: Ευχαριστώ όσες/ όσους «μίλησαν» μαζί μου. Στις ερωτήσεις κάποιων φίλων για τις λίστες υπόσχομαι ότι σε κάποια στιγμή θα δούμε μαζί αρκετές. Θάνο όλοι λένε ότι πάντα υπάρχει δεύτερη ευκαιρία, ελπίζω να είναι πράγματι έτσι. P butterfly, η απάντηση – λυπάμαι- είναι όχι.
Υ.Γ.2: Rob_Roi καλύτερα έτσι παρά ανώνυμος. Α, και να ξέρεις, η προσπάθεια δεν σταματάει. Εγώ τουλάχιστον ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΩ αν δεν εξαντλήσω όλα τα περιθώρια. Αλλά ακόμη και τότε..
Αυτά..
Αντί επιλόγου,
Ελαφρά υπόκλιση,
Αποχαιρετισμός..
11 σχόλια:
Που πας, γύρνα πίσω. Καλά, αντε ολιγοήμερη άδεια. Στο επιτρέπω. Αν και νομίζω ότι εσύ το πας για πιο.. μόνιμa. Ποτέ πια ανώνυμος. Τhanks για όλα. Να ξέρεις. Την παρέα θα τη μεγαλώσουμε. Καλωσορίσματα και στην dream on.
Βγαίνω από την εκπομπή 10.00 και βλέπω σκυτάλες; Το έχεις χάσει εντελώς μωρέ; Sorry dream on και καλοσώρισες, αλλά εδώ υπάρχει μεγάλο θέμα. Δεν αλλάζεις ποτέ Μανωλιέ, έτσι; Αιφνιδιαστικός όπως πάντα... Το λοιπόν. Γυρνάς γιατί εμείς εδά κάτω δεν σηκώνουμε χωρατά. Τα υπόλοιπα τηλεφωνικα και κανόνισε να σε πετύχω.
Αφιερωμένο: Ποια μαντινάδα να σου πω, τι γράμμα να σου στείλω, που καμαρώνει η σκέψη που, μόνο που σ΄έχω φίλο.
Μην τολμήσεις να εξαφανιστείς. ΚΑι σήκωσε τις δύο φωτογραφίες με τα κείμενα. Εστω τη μία. (Μεροβίγλι, Γαλατάς Χανίων). Πότε κόλωσες για να το κάνεις τώρα; Εσύ το είπες. Δεν κιοτεύουμε ποτέ. Αϊντε.
Θα κατέβεις Σάββατο, ή θα ανέβω; Λέγε.
Εχω κι άλλη: Φιλία μεταξύ ανδρών
αμα ΄ναι μπηστεμένη, πολλές φορές μια κουμπαριά πιο δυνατά τη δένει.
Ξεκόλλα, καβάλα το μεσημεριανό και έλα.
Δηλαδή βγαίνεις εκτός; Δεν θα ξαναγράψεις; Μήπως φταίει η πανσέληνος; Το όχι το κατάλαβα..
Giati panta ta kaka nea kykloforoun pio grigora? Twra mpika kai to eida. Why? Exasa to stoixima. Elega na min grapsw, alla me auta pou diabazw. Ta leme to bradi apo konta.
K.K.
Βροχή μηνυμάτων; Εχουμε κοινό τελικά. Δεν θα γνωριστούμε από τα σχόλια, αλλά προς το παρόν ένα έχω να σας πω. Κανείς δεν φεύγει. Θα τον κρατήσουμε τον Μάνο με... το έτσι θέλω. Τώρα όμως βοηθάμε όλοι. Το mail μου είναι dream.on77@gmail.com. Περιμένω τις προτάσεις σας. Φιλικά, Marilita
Marilita h dream on protimas? Pantws den polikatalaba ti exei ginei. egw mpika tixaia, mou aresan oi fwtografies alla perisotero ta keimena. auta ta g****na keimena, ta katauxaristiomouna. Pikro hummor, problimatismos, se ebaze kai ligo na skefteis.. Pisteuw dream on na sinexiseis sto idio style kai na xanadoume sintoma keimeno tou Manoli..
Καλά κόψε την πλάκα και αει στρώσου στο γράψιμο. Το ότι δεν γράφαμε, δε σημαίνει ότι δεν διαβάζαμε κιόλας. Οπως είπες και εσύ, τόσα γίνονται γύρω μας. Αντε, βουρ. Τα καλύτερα -κείμενα- είναι μπροστά.
Πολύς κόσμος, ε; Και ορισμένοι οι οποίοι προφανώς με γνωρίζουν. Αυτό κι αν ήταν απρόβλεπτο. Μάλιστα. Λοιπόν. Χωρίς πολλές περιστροφές. Δεν νοιώθω την ανάγκη να σας ευχαριστήσω για τα μηνύματά σας, και θα σας εξηγήσω γιατί. Κανείς δεν σας υποχρέωσε να τα γράψετε, ήταν δική σας επιλογή.
Μου είναι πολύ εύκολο να γράφω κάθε μέρα δέκα αράδες, να κοτσάρω και μια φωτογραφία και να είναι - ή μήπως να πω καλύτερα να είστε - όλοι ευχαριστημένοι. Μπορεί αύριο το πρωί, μεθαύριο το μεσημέρι ή την Παρασκευή το βράδυ, να μου έρθει να γράψω μία λέξη. Μόνο μία. Μπορεί και εκατό παραγράφους. Αυτή τη στιγμή όμως ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ και κατά παραγγελία, δυσκολεύομαι να γράψω ακόμη και στη δουλειά μου. Δεν είπα πουθενά ότι σταματάω, ούτε ότι θα χαθούμε. Εδώ κοντά θα τριγυρνάω. Κι ούτε τα θέματα τελειώσαν, ούτε οι σκέψεις. Σε αυτό θα βοηθήσει και η dream on, είμαι σίγουρος. Μέχρι να τα ξαναπούμε - θυμηθείτε. Κανείς δεν ζει εδώ μέσα, στα pixelάκια των μηχανημάτων μας. Και για να το δεχθούμε αυτό, πρέπει να καταλάβουμε ότι σε αυτή τη ζωή, τρία πράγματα δουλεύουν καλύτερα όταν είναι ανοικτά. Τα αλεξίπτωτα, τα ραδιόφωνα, ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ. ΤΑ λέμε!!!
Your blog keeps getting better and better! Your older articles are not as good as newer ones you have a lot more creativity and originality now keep it up!
Δημοσίευση σχολίου