Aαααααααλτ! Τις ει;

Λοιποοοοοοόν. Οσο συλλέγω σκίτσα του Quino, αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να γνωριστούμε καλύτερα. Οσο δηλαδή θέλω εγώ, καθώς όπως ήδη ξέρετε ή τώρα καταλαβαίνετε, τα blogs είναι μεν άλλος ένας τρόπος επικοινωνίας και ανταλλαγής απόψεων, αλλά κατά βάση, είναι ένα βήμα – τώρα αν θέλετε να το βαφτίσω, δείτε καλύτερα κανένα δελτίο ειδήσεων, λέξεις και φράσεις όπως κοινωνικός προβληματισμός, διατύπωση ιδεών και άλλα τέτοια φληναφήματα, δεν χωρούν εδώ.

Η λογική της γνωριμίας μας, περνάει μέσα από τη διαδικασία της συνέντευξης. Ρωτάτε- απαντάω. Και για αρχή, ρωτάω - απαντάω. Ετσι για να λύσουμε τα βασικά και μετά με τις δικές σας ερωτήσεις να εξειδικεύσουμε.

Πάμε λοιπόν.
ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΒΑΣΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ: ΤΙ, ΠΩΣ, ΠΟΤΕ, ΠΟΥ, ΓΙΑΤΙ.

ΤΙ;
Blog ολίγων ημερών, με αφορμή την τουλάχιστον δέκατη ιδιωτική (prive) προβολή της ταινίας High Fidelity. Εχοντας δε ήδη συγκεντρώσει το τελευταίο εξάμηνο – πάνω/κάτω, μερικές – αρκετές - πολλές δεκάδες λίστες (και συνεχίζω), θέλησα να δω αν μπορούμε να το αναπτύξουμε (sic) μαζί. Λίστες, διάλογος, ανταλλαγή απόψεων, σχολιασμός της επικαιρότητας – και δεν μιλώ για απονενοημένα διαβήματα, και… εξώγαμα. Ναι, άποψη μπορούμε να έχουμε για όλα. Και πρέπει. Αυτά τα θέματα, τα αφήνω για τα δελτία ειδήσεων και τα έντυπα. Πως είναι όμως δυνατόν να έχει άποψη ένας λαός, που χαλάει 20 με 30 ευρώ κάθε Κυριακή για να πάρει εφημερίδες τις οποίες πολλές φορές πετάει χωρίς καν να ξεφυλλίσει μόνο και μόνο για να πάρει το DVD; Αν πάντως το κάθε… εξώγαμο είναι όντως σημαντικότερη είδηση από τη δολοφονία της Μπούτο – όπως κάπου διάβασα, τότε ναι! ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Τη φόρμουλα πάντως, θα τη βρούμε μαζί, σιγά – σιγά. Και εδώ θα πρέπει και εσείς να βοηθήσετε.

ΠΩΣ;
Μπαίνετε, διαβάζετε, αφήνετε σχόλιο. Αν θέλετε. Αν δε θέλετε, χαρήκαμε. Το blog, δεν άνοιξε ούτε για να κάνει ρεκόρ σε χτυπήματα και comments. ΑΔΙΑΦΟΡΩ. Γράφω, γράφεις, γράφει, διαβάζουμε. Κάπως έτσι θέλω να πάει. Αυτό, ναι, θα το θεωρήσω επιτυχία.

ΠΟΤΕ;
Οποτε. Ανοικτά είναι 24 ώρες το 24ωρο. Χώρος υπάρχει. Διάθεση θέλει. Και να μου/και σας, λέει κάτι αυτή η ιστορία. Τώρα αν καταφέρουμε να μπλέξουμε και τις λίστες, ακόμη καλύτερα. Αλλά δεν θα μας γίνει και εμμονή. Η μάλλον δεν θα σας γίνει. Γιατί εγώ την πάτησα τη μπανανόφλουδα.

ΠΟΥ;
Αυτά είναι τα εύκολα. Εδώ. http:// και mytopfivelist.blogspot.com/ γωνία είναι το «μαγαζάκι» μου. Δεν πληρώνεις και είσοδο, δεν «αγοράζεις», δανείζεσαι. Α, και δεν ρωτάς για να το κάνεις.

ΓΙΑΤΙ; (άλλως, i have a dream..)

Ξέρω κάποιους που θα χαίρονταν να έγραφαν – ή να διάβαζαν- ένα «έτσι» και να καθάριζαν. Είπαμε, τα «δύσκολα», αν υποθέσουμε ότι είναι δηλαδή, τα αφήνω πάντα για το τέλος. Μία καλή εξήγηση – η πρώτη – και σημαντικότερη, βρίσκεται στο πρώτο μου post ΑΝΤΙ (ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ) ΠΡΟΛΟΓΟΥ. Κάντε έναν κόπο. Κατά τα λοιπά, εδώ και καιρό είχα πολύ όρεξη για γράψιμο και τώρα μου βγαίνει. Αν τώρα σε κάποιους αυτά θυμίζουν «σεντόνια» και «πιλάφια», sorry. Ο «μετρητής λέξεων» που «αγόρασα» δεν ήταν συμβατός με τον εγκέφαλό μου. Αρα θα πρέπει να «μάθω» σταδιακά. Αν και θυμάμαι, πως από μικρό σε ορισμένα θέματα με έλεγαν «ανεπίδεκτο μαθήσεως».

P.S.: Επίσης γιατί βαρέθηκα – και τρόμαξα- μέσα σε τρεις ημέρες με το Facebook – έλεος, έφτασα να λάβω πρόσκληση σε ομάδα για το ποιοι από τους εκατομμύρια χρήστες του, με… θεωρούν σέξι. Αφου γέλασα με την ψυχή μου, χρησιμοποίησα μία από τις αγαπημένες εκφράσεις μου "πλάκα κάνεις", με το πρώτο "α" τραβηχτό - το άλλο που είχα κάποτε, το "αντε γεια" μου το έφαγε ένας μαλλιάς που τώρα φωνάζει στο γήπεδο με ντουντούκα... To MSN ομοίως, αν και αυτό δεν το έκοψα – ακόμη. Αφήστε που εκεί οι μεγάλες προτάσεις κουράζουν. Α, και τα μάτια γίνονται τετράγωνα προς το παραλληλόγραμο. Ανάλογα με το monitor...

P.S.2: Ερώτηση παγίδα δεν «παίζει».
Απαντήσεις έχω. Οι ερωτήσεις μου λείπουν…
Ψέμα. Εχω κι εγώ ερώτηση..

P.S. 3: Οσο έγραφα βγήκε ήλιος. Προτιμούσα τη βροχή...

P.S. 4: Το παραπάνω κείμενο διαβάζεται σε περίπου 3,5 – 4 λεπτά (σε κανονικές συνθήκες). Κατά προτίμηση συνοδεύεται από το Everybody’ s got to learn sometime (επιλέξτε Zucchero -4:08 ή Beck -4:03), ή το The saints are coming (U2 feat. Green Day 4.57). Εγώ αυτά - και κάτι άλλα η αλήθεια είναι- άκουγα πάντως...

P.S. 5: Απαντήσεις στα δύο πρώτα μου post για όλους. Διαβάστε τις όλες και όπου χρειαστεί, δώστε συνέχεια. Till then, remember. Like I always say, there's no ‘I' in team. There's a ‘me,' though, if you jumble it up..