ΑΛΗΘΕΙΕΣ - ΨΕΜΑΤΑ (και συγνώμη αν σας χαλάω τη σούπα)

Πριν από μερικά χρόνια, υπήρξε ένας ποδοσφαιριστής – έψαξα πολύ να βρω το όνομά του χωρίς να τα καταφέρω, νομίζω πως είναι ο Γκάρι Λίνεκερ – ο οποίος σε όλη την καριέρα του, δεν δέχθηκε ποτέ κόκκινη κάρτα. Ο ίδιος συνήθιζε να λέει, πως «είναι ανθρώπινο μέσα στο παιχνίδι να φας μια κλωτσιά, αλλά είναι απάνθρωπο να ρίξεις μία».

Μεγάλη κουβέντα - αν το καλοσκεφτείς, αν και από τη φράση λείπει η λέξη «εσκεμμένα». Μπορώ να φάω μια κλωτσιά, ο καθένας μας μπορεί. Επίσης μπορώ και να ρίξω μία. Ομως για την κλωτσιά που δέχθηκα, μπορώ να συγχωρήσω τον άλλο, γι αυτή που θα ρίξω, θα πρέπει να είμαι ικανός να συγχωρήσω τον εαυτό μου - κι αυτό είναι δύσκολο.

Βέβαια αν αυτός ο ποδοσφαιριστής αγωνίζονταν τώρα, το πιθανότερο είναι ή να σκούπιζε πάγκο, ή να έχει και τα δύο πόδια σε νάρθηκα. Γιατί κάποτε, ακόμη και αν δεν τη δέχονταν, εκτιμούσαν την αλήθεια, τώρα απλά τη χλευάζουν.

Ολα αυτά, έχουν άμεση σχέση με την αλήθεια του καθενός. Αν μπορείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι η «κλωτσιά» που έριξες δεν ήταν εσκεμμένη, τότε που είναι το πρόβλημα; Πουθενά, αν εξαιρέσουμε ότι κοροϊδεύοντας τόσο επιδέξια τον εαυτό σου, φαντάσου πόσο εύκολο θα είναι να το κάνεις με τους άλλους..

Καιρό τώρα με τρώει - γι’ αυτά να γράψω. Τις αλήθειες και τα ψέματα. Και όλο το απέφευγα. Σήμερα βρήκα την ευκαιρία. Γιατί, τί είναι τελικά η αλήθεια και το ψέμα; Δύο λέξεις, οι οποίες αποκτούν διαφορετική σημασία κατά προσέγγιση… κιλού. Στην ευκολία μας και το βόλεμά μας, τα μπερδεύουμε καθημερινά, σε σημείο που να μην ξεχωρίζεις ποιο είναι ποιο..

Το ότι η αλήθεια ορισμένες φορές είναι σκληρή, δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει. Αλλο όμως αυτό κι άλλο να λες αλήθεια και να μην σε πιστεύουν - όχι γιατί έχεις δώσει δικαιώματα, αλλά επειδή το ψέμα έρχεται βολικότερο. Λες στον άλλο την αλήθεια και στην επιστρέφει σαν ελάττωμα. «Ελα τώρα που το σκέφτηκες αυτό, έλα που έγινε εκείνο, σιγά μη νιώθεις έτσι» σε αποστομώνουν.

Κι αν τολμήσεις να επιμείνεις, σε αυτό που εσύ λες αλήθεια, σε βαφτίζουν στη συνείδησή τους παραμυθά. Ακόμη και για τα πιο απλά, τα αυτονόητα. Ερχεσαι και εσύ σε ένα σημείο και λες, «τι θέλουν; Ψέματα για να πειστούν; Ψέματα θα ακούσουν» και έχεις πέσει μαζί τους στην παγίδα. Γιατί και το ψέμα που θα πεις, είναι η δική σου αλήθεια, προσαρμοσμένη στο δικό τους ήχο. Εσύ λες αυτό που θες, εκείνοι ακούμε αυτό που θέλουν, κανείς δεν καταλαβαίνει και όλα είναι μια χαρά.

Από την άλλη, τι περιμένεις, όταν καθημερινά, μιλώντας γύρω μας, χρησιμοποιούμε εκφράσεις όπως «η αλήθεια είναι ότι το σκέφτηκα». Και μην πει κανείς ότι είναι απλά συνηθισμένη έκφραση, γιατί θα σηκώσει μποφόρ. Είναι σα να λες στον άλλο, πως ότι σου έχω πει έως τώρα είναι ψέματα, αφού «η αλήθεια είναι ότι…»

Για το ψέμα τι να πεις; Ψέματα κατά συνθήκη, μικρά, μεγάλα, να μην στεναχωρήσω, να μην πληγώσω, να μην κακοκαρδίσω, μην το πάρει βαριά, από συμπόνια. Αυτή η τελευταία είναι και η χειρότερη περίπτωση. Να λυπάσαι τον άλλο, και να του λες ψέματα γι΄ αυτό. Γιατί αν δεν έχεις καταλάβει, η λύπηση είναι ο εχθρός του σεβασμού. Αν πραγματικά σέβεσαι τον άλλο, του λες την αλήθεια. Από σεβασμό ψέμα, δεν έχω ακούσει ποτέ. Αλλά είπαμε. Ποιος θέλει να ακούσει την αλήθεια; Μάλλον να το θέσω αλλιώς. Ποιος την αντέχει; Αφησε δε που όποιος λέει αλήθειες σύντομα μένει μόνος του. Μακριά από όλους όσοι δεν την αντέχουν. Τι να κάνει; Το ρίχνει στο ψέμα και ησυχάζει..

Θα πεις, τι τα γράφεις όλα αυτά; Απλά βαρέθηκα να ακούω ψέματα. Γιατί ξέρεις, μέχρι τώρα αναφερόμουν στην πλευρά εκείνου που τα λέει, όχι εκείνου που τα ακούει. Αν είσαι από εκείνους που καταλαβαίνουν το ψέμα για αλήθεια, είσαι ευτυχισμένος. Αν όχι, κάνε ατομική προπόνηση. Θα σου χρειαστεί. Η ατομική, όχι η προπόνηση.

Γι αυτό σου λέω.. Λυπάμαι με τα ψέματα που καταλαβαίνω ότι ακούω και με αφορούν. Λυπάμαι και τις αλήθειες που δεν γίνονται πιστευτές. Ξέρω όμως πως είναι καλύτερο να σε σέβομαι, παρά να σε κοροϊδεύω.

Και επειδή με το δίκιο σου θα ρωτήσεις «καλά, εσύ δεν έχεις πει ψέματα;» Αν έχω λέει; Κάποιες από τις «καλύτερες» στιγμές της ζωής μου, τις πέρασα μέσα στα ψέματα που δεν στεναχωρούσαν τους άλλους.

Σε ένα σημείο δεν έχω καταλήξει. Τι είναι χειρότερο. Να πεις το ψέμα, ή να ανακαλύψεις εκ των υστέρων ότι αυτά που άκουσες και νόμισες αλήθειες ήταν ψέματα.

Συγνώμη αν σας χάλασα τη σούπα…